De discussies over de snelheid waarmee de digitale gezondheidszorg de nieuwe norm moet worden blijven voorlopig nog even actualiteit. Met de ‘dreiging’ van 1 januari 2018 in het vizier wordt de fabel van de voluntarist en de Godot-prediker (*) met de dag actueler. De voluntarist zit op een sneltrein die steeds meer vaart wint. Hij zit in de wagon van de verschillende eGezondheidsopportuniteiten, zoals administratieve vereenvoudiging, uitwisseling van medische gegevens, internationale standaarden en andere Recip-e's, EMD's, EPD's, mycarenet’s,… Hij loopt gezwind naar de volgende wagon met de integrated care, multidisciplinariteit, telemonitoring, toegang van de patiënt tot zijn gegevens. De kwaliteit van de zorg gaat in deze wagon met sprongen vooruit. De patiënt komt centraal te staan. De voluntarist voelt zich op zijn gemak in de wagon van de vele apps die de efficiëntie in de zorg verhogen. Hij voelt zich thuis, maar ook heel sterk belaagd, in de wagon van het teleconsult, de online apotheek, ja zelfs de online apotheek die dankzij Recip-e voorschriftplichtige medicijnen kan afleveren. De big-data-wagon geeft een prachtig uitzicht op personalised care, snelle ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen en bestrijding van fraude en overconsumptie. De voluntarist merkt dat hoe meer hij de wagons afloopt hoe sneller de trein gaat rijden. De toekomst is vandaag. De Godot-prediker weet zeer goed waar de trein van de voluntarist naar toe rijdt, maar dat is voor morgen. De Godot-prediker staat op het perron te wachten samen met het verleden en ziet de snelle trein voorbijrijden, roept nog even “wacht”, maar daar heeft die trein geen oren naar. De Godot-prediker, die verkiest om te wachten en te wachten, heeft ondertussen alle tijd om te roepen dat 2018 zo dicht bij is en dat we beter alle plannen voor 2018 ten vroegste in 2021 uitvoeren. Hoewel, is zelfs dat niet wat te snel? We moeten toch wachten op het verleden? En daar voldoende tijd voor uittrekken? Maar ondertussen is Godot nog steeds niet in zicht, het verleden komt niet terug en het station, waarop de Godot-prediker staat, gaat steeds meer op een grijze oude industriële vergane glorie lijken. Let op! De problemen die de Godot-prediker aanhaalt om de trein af te remmen moeten met de nodige aandacht bekeken worden. De echte problemen moeten met prioriteit opgelost worden, maar daarvoor op de rem gaan staan lijkt onverantwoord, want de hele wereld zit op de sneltrein. De sneltrein van de technologie haalt een razend tempo in alle sectoren, ook in de gezondheidszorg, wereldwijd en houdt geen rekening met de lokale Godot-prediker. En ik? Zit ik in de trein of sta ik op het perron? Het antwoord op die vraag is allicht wel duidelijk. Laat ik het nog eens anders uitdrukken: ich bin ein voluntarist. Elke overeenkomst met bestaande personen in de fabel is overigens puur toevallig. (*) Wachten op Godot is een absurd toneelstuk van de Ierse schrijver Samuel Beckett, waarin twee personages tevergeefs wachten op een zekere Godot, een persoon die nooit zal komen. | La fable du volontaire et du prédicateur Godot Les discussions relatives à la vitesse à laquelle les soins de santé digitaux doivent devenir la nouvelle norme sont pour l’instant encore d’actualité. Avec la ‘menace’ du 1er janvier 2018 à l’horizon, la fable du volontariste et de Godot, le prédicateur (*) est encore plus actuelle. Le volontariste se trouve dans un train à grande vitesse qui accélère de plus en plus. Il se trouve dans la wagon des différente opportunités en e-Santé, comme la simplification administrative, l’échange des données médicales, les standards internationaux, Recip-e, le DMI, le DPI, Mycarenet,… Il court vers le wagon suivant avec les soins intégrés, la multidisciplinarité, le télémonitoring, l’accès pour le patient à ses données. Dans ce wagon, la qualité des soins fait des bonds en avant. Le patient arrive au centre des préoccupations. Le volontariste se sent à l’aise dans le wagon qui comporte les nombreuses apps qui augmentent l’efficience des soins. Il se sent donc chez lui, mais en même temps aussi assailli dans le wagon de la téléconsultation, de la pharmacie en ligne, oui même la pharmacie en ligne qui peut délivrer des médicaments soumis à prescription grâce à Recip-e. La wagon du big data donne une magnifique vue sur les soins personnalisés, le développement rapide de nouveaux médicaments et la lutte contre la fraude et la surconsommation. Le volontariste remarque aussi que plus il prend d’assaut les wagons, plus le train roule vite. L’avenir est aujourd’hui. Godot, le prédicateur, sait très bien vers où le train roule, mais c’est pour demain. Godot attend sur le quai, avec le passé, et voit passer le train à grande vitesse, et crie ‘Attendez’, mais le train ne l’entend pas. Godot, qui préfère attendre et attendre a entre-temps tout le temps pour crier que 2018 se rapproche maintenant à grands pas et que nous ferions mieux de réaliser tous les projets prévus pour 2018 au plus tôt en 2021. Bien que… et même 2021, n’est-ce pas encore trop vite ? Nous devons quand même attendre le passé… et y accorder suffisamment de temps… Mais entre-temps, Godot a disparu, le passé ne revient pas et la gare, où se trouve Godot, ressemble de plus en plus à une vieille splendeur industrielle grise passée. Attention ! Les problèmes que cite Godot, le prédicant, pour freiner le train doivent être pris en considération avec l’attention nécessaire. Les véritables problèmes doivent être résolus en priorité. Mais appuyer sur le frein pour y arriver semble irresponsable car tout le monde se trouve dans le train à grande vitesse. Le train à grande vitesse de la technologie prend un rythme infernal dans tous les secteurs, y compris dans les soins de santé, à travers le monde, et ne tient pas compte du prédicateur Godot local. Et moi ? Suis-je dans le train ou sur le quai ? La réponse à cette question est probablement claire. Ou pour le dire autrement : ich bin ein voluntariste. Toute association avec des personnes existant dans la fable est toutefois un pur hasard. (*) En attendant Godot est une pièce de théâtre absurde de l’écrivain irlandais Samuel Beckett, dans laquelle deux personnages attendent en vain un certain Godot, une personne qui ne viendra jamais. |
0 Reacties
|
Frank PonsaertHealth Entrepreneur Archieven
Februari 2018
Categorie
Alles
|